Տարիներ հետո քեզ տեսա նորից,

Տարիներ հետո քեզ տեսա նորից,

Սիրտս արտասվեց, բայց ժպտացի ես,

Նույն աղջիկն էիր՝ չքնաղ բոլորից,

Հոգուս մտերիմ, հարազատ այնպե՛ս:


Աչքերդ մեղմով հանգչեցին վերաս,

Ես հպարտ ու վես անցա քո մոտով.

Շուրջս ծածանվեց լուսեղեն երազ.

Եվ ետ նայեցի անզուսպ կարոտով:


Սուտ է, նազելիս, չի զատել երբեք,

Երբեք չի զատել մեզ կյանքը դաժան.

Քու՛յր իմ, ամոքիր սիրտս վշտաբեկ,

Տե՛ս, քոնն եմ ես միշտ, քո՛նն եմ հավիտյան...