..Դուրս եմ, նայում ինչ-որ մեկն աշնան տերև է այրում,
Ծուխը հանցանք է ասես, ու սև մոխիրը ՝ ոճիր,
Քամին մոխիրն այդ առած, շաղ է տալիս աշխարհում,
Բայց չի ցավում սիրտն, ավա՜ղ, ոչ աշխարհի ու ոչ իր․․․
Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...