Դիմակ և Հայելի: Տխուր պատմություն

четверг, 11 октября 2012 г.

Տխուր պատմություն

Նա ինձ այնպես խո՛ր ու խենթ է սիրում,

Որ պատրաստ է-

Իմ մի՛ խոսքի իսկույն-

Զոհել իր կյա՛նքն ու տենչե՛րն անհամար.

Իսկ ես, չոքած քո ծնկների առաջ,

Իրար եմ խառնում արցունք ու հառաչ,

Գևորգ Էմին

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)