воскресенье, 11 июня 2023 г.
Տխուր է: Արդյոք երազա՞նքն է անիրականալիի մասին, թե՞ կարոտը անդառնալի-հեռավորի մասին, չգիտեմ: Ինչ-որ տարօրինակ զգացողություն է: Կարծես թե նամակը հին, վաղուց ծանոթ, մի ժամանակ մոտիկ և անակնկալ հեռացած մեկից է: Կարծես հարազատ և տարորեն-հեռու, գուցե առհավետ, նույնիսկ ամենից հավանական է, առհավետ հեռու մեկից:
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...
-
Ես ամբողջ ճամփին միտք էի անում. Ի՞նչ պիտի ասեմ իմ մորը բարի, Ա՜խ , չէ՞ որ նրան՝ իմ հարազատին, Չեմ տեսել արդեն ես քանի տարի։ ...
-
Լուսմփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով, Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմինի՜ պես երազի, Կապո՜ւյտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի պես հոգեթով, Լուսա...
-
Հեռանայի, հեռանայի, Մոռանալով մոռանայի, Չհիշեի քեզ: Ծովն ընկնեի խելքիս ձեռից, Ակունքներից և ափերից Փախած գետի պես: Եվ ջրերում դառ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий