четверг, 22 ноября 2012 г.

Оскар - Между мной и тобой


EvaneScance_-_My_Immorta


Harutyun Harutyunyan - Kamqin im hakarak


Valeria i Stas Pieha Rasstavanie


Твое дыхание слышу "Эльбрус-Джанмирзоев"


Bahh Tee - Ангел


ADELE - Skyfall


Beethoven Moonlight Sonata


Sad piano (this will make you cry)


Красивая музыка


Я найду Тебя...


Дидюля - Осенний лист


пятница, 12 октября 2012 г.

Հարյուր մեկ տարի սրանից հետո

Հարյուր մեկ տարի սրանից հետո
Մեր սրտերը տաք կգտնեն իրար,
Երբ էլ չենք լինի ո'չ ես, ո'չ էլ դու,
Ո'չ էլ մեր սիրո խենթ գետը վարար...

Ես միանգամից քեզ կճանաչեմ
Սիրո բուրմունքից մեր հարյուրամյա,
Ու երբ խանդավառ գիրկս կկանչեմ,
Դու կթոթափե՜ս փոշիս մեկդարյա...

четверг, 11 октября 2012 г.

Ես չիմացա ...Դու չիմացար...


Ես չիմացա, թե ինչու,
Դու չիմացար, թե ինչպես
Պատահեցին մեկ-մեկու
Մեր երազներն - առանց մեզ:


Պատահեցին մեկ-մեկու
Ու կանչեցին ինձ ու քեզ,
Ես չիմացա, թե ինչպես,
Դու չիմացար, թե ինչու:



Դու չիմացար, թե ինչպես,
Ես չիմացա, թե ինչու
Բուրմունք փռեց ծաղկի պես
Դաշնությունը մեր հոգու:

Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ



 Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
Ո՞ւմ հառաչից ես դու վեր թռնելու,
Ո՞ւմ թևերով ես վեր-վեր թռնելու,
Հոգին առնելու առանց պատճառի։


Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
Ո՞ւմ աչքերով ես քեզ ճանաչելու,
Բռիդ մեջ առած ո՞ւմ ես տանջելու,
Ո՞ւմ ես խաչելու հիսուսավարի։

Էլ քեզ չսիրել


Էլ քեզ չսիրել՞...
Կա՞ արդպես հնար._
Հանել քո սերը իմ սրտի խորքից,_
Նու՛յնն է`
Թե մի օր լի՛ճը Սևանա,
Հանե~ն Գեղամա լեռների գրկից,
Հանե~ն ու տանեն`
Լեռները թողած 
Առանց հմայքի՛ ու կախարդանքի՛
Էլ որտե՞ղ տենչիս մակույկը լողա,

Տխուր պատմություն


Նա ինձ այնպես խո՛ր ու խենթ է սիրում,
Որ պատրաստ է-
Իմ մի՛ խոսքի իսկույն-
Զոհել իր կյա՛նքն ու տենչե՛րն անհամար.
Իսկ ես, չոքած քո ծնկների առաջ,

Իրար եմ խառնում արցունք ու հառաչ,

Նրան, ում չէի սիրում


Ես քեզ երդում չե՛մ տալիս,- դու գիտե՛ս,
Քեզ չեմ կանչում ,- դու գիտես.

Սերն ըղձանքի~ց է ծնվում, տենչանքի~ց,
Դու ի՛նքդ ես ինձ հյուր գալիս,- դու գիտես.
Չէ՞ որ նվերն, - ինչքա~ն էլ թանկագին,-

Նվաճնա՛ծն է ցանկալի,- դու գիտես:

Դու ինձ չէի~ր ճանաչում,- ինչո՞ւ եկար,
Չէի~ սիրում ու կանչում,- ինչո՞ւ եկար,

Ա՛յն, ինչ երդմա~մբ են տալիս ու լացով,
Ինձխլե~լ ես աղաչում,- ինչո՞ւ եկար

….Հիմա անցնում ես` օտա~ր մի անցորդ
Եվ կրկին չե՛ս ճանաչում,- ինչո՞ւ եկար:


   

 Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...