суббота, 29 декабря 2012 г.
понедельник, 17 декабря 2012 г.
пятница, 7 декабря 2012 г.
воскресенье, 2 декабря 2012 г.
вторник, 27 ноября 2012 г.
четверг, 22 ноября 2012 г.
пятница, 12 октября 2012 г.
Հարյուր մեկ տարի սրանից հետո
Մեր սրտերը
տաք կգտնեն իրար,
Երբ էլ չենք
լինի ո'չ ես, ո'չ էլ դու,
Ո'չ էլ մեր
սիրո խենթ գետը վարար...
Ես միանգամից
քեզ կճանաչեմ
Սիրո
բուրմունքից մեր հարյուրամյա,
Ու երբ
խանդավառ գիրկս կկանչեմ,
Դու
կթոթափե՜ս փոշիս մեկդարյա...
четверг, 11 октября 2012 г.
Ես չիմացա ...Դու չիմացար...
Ես չիմացա, թե ինչու,
Դու չիմացար, թե ինչպես
Պատահեցին մեկ-մեկու
Մեր երազներն - առանց մեզ:
Պատահեցին մեկ-մեկու
Ու կանչեցին ինձ ու քեզ,
Ես չիմացա, թե ինչպես,
Դու չիմացար, թե ինչու:
Դու չիմացար, թե ինչպես,
Ես չիմացա, թե ինչու
Բուրմունք փռեց ծաղկի պես
Դաշնությունը մեր հոգու:
Դու չիմացար, թե ինչպես
Պատահեցին մեկ-մեկու
Մեր երազներն - առանց մեզ:
Պատահեցին մեկ-մեկու
Ու կանչեցին ինձ ու քեզ,
Ես չիմացա, թե ինչպես,
Դու չիմացար, թե ինչու:
Դու չիմացար, թե ինչպես,
Ես չիմացա, թե ինչու
Բուրմունք փռեց ծաղկի պես
Դաշնությունը մեր հոգու:
Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ
Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
Ո՞ւմ հառաչից ես դու վեր թռնելու,
Ո՞ւմ թևերով ես վեր-վեր թռնելու,
Հոգին առնելու առանց պատճառի։
Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
Ո՞ւմ աչքերով ես քեզ ճանաչելու,
Բռիդ մեջ առած ո՞ւմ ես տանջելու,
Ո՞ւմ ես խաչելու հիսուսավարի։
Ո՞ւմ հառաչից ես դու վեր թռնելու,
Ո՞ւմ թևերով ես վեր-վեր թռնելու,
Հոգին առնելու առանց պատճառի։
Եթե ես մի օր աշխարհից գնամ,
Ո՞ւմ աչքերով ես քեզ ճանաչելու,
Բռիդ մեջ առած ո՞ւմ ես տանջելու,
Ո՞ւմ ես խաչելու հիսուսավարի։
Էլ քեզ չսիրել
Էլ քեզ չսիրել՞...Կա՞ արդպես հնար._
Հանել քո սերը իմ սրտի խորքից,_
Նու՛յնն է`
Թե մի օր լի՛ճը Սևանա,
Հանե~ն Գեղամա լեռների գրկից,
Հանե~ն ու տանեն`
Լեռները թողած
Առանց հմայքի՛ ու կախարդանքի՛…
Էլ որտե՞ղ տենչիս մակույկը լողա,
Տխուր պատմություն
Նա ինձ այնպես խո՛ր ու խենթ է սիրում,
Որ պատրաստ է-
Իմ մի՛ խոսքի իսկույն-
Զոհել իր կյա՛նքն ու տենչե՛րն անհամար.
Իսկ ես, չոքած քո ծնկների առաջ,
Իրար եմ խառնում արցունք ու հառաչ,
Գևորգ Էմին
Գևորգ Էմին
Նրան, ում չէի սիրում
Ես քեզ երդում չե՛մ տալիս,- դու գիտե՛ս,
Քեզ չեմ կանչում ,- դու գիտես.
Սերն ըղձանքի~ց է ծնվում, տենչանքի~ց,
Դու ի՛նքդ ես ինձ հյուր գալիս,- դու գիտես.
Չէ՞ որ նվերն, - ինչքա~ն էլ թանկագին,-
Նվաճնա՛ծն է ցանկալի,- դու գիտես:
Դու ինձ չէի~ր ճանաչում,- ինչո՞ւ եկար,
Չէի~ սիրում ու կանչում,- ինչո՞ւ եկար,
Ա՛յն, ինչ երդմա~մբ են տալիս ու լացով,
Ինձ… խլե~լ ես աղաչում,- ինչո՞ւ եկար…
….Հիմա անցնում ես` օտա~ր մի անցորդ
Եվ կրկին չե՛ս ճանաչում,- ինչո՞ւ եկար:
Գևորգ Էմին
Подписаться на:
Комментарии (Atom)
-
Տա ր ինե ր ը լուռ , չափազանց անձայն Կսահեն դ եպի խո ր քե ր ն անցյալի : Ուշացած սի ր ու դ անձ ր ևն էլ անգամ Իմ հին հուշե ր ... -
Մեզ վիճակվեց – և մենք հանդիպեցինք կյանքում: Վաղ գարուն էր: Ձնհալ: Կարծես օդն էր գինով: Եվ մենք՝ երկու ցավի, երկու դավի ճանկում՝ Բռնկվեցինք...
-
Խաբվե՜լ եմ ուզում . Քնքուշ խոսքերիդ, սուտ երդումներիդ, Հավերժ սիրելու քո խոստումներին: Թախծե՜լ եմ ուզում. Սիրո կարոտի...