воскресенье, 5 августа 2012 г.

***


Ինչո՞ւ է նաև այսպես պատահում.
Ինչ հարկավոր է, քիչ է պատահում,
Իսկ ինչ-որ պետք չէ, կա ամեն քայլում:

Ովքեր իրար հետ կապրեին սրտանց,
Ինչո՞ւ են հաճախ լինում անջատված,
Ուրիշների հետ և չհասկացված:

Եվ ինչո՞ւ ենք մենք մի պահ կուրանում`
Ինչո՞ւ ենք միայն հետո իմանում,
Թե ո՛վ էր լավը, բայց ընտրեցինք ո՛ւմ:

Комментариев нет:

 Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...