среда, 23 января 2013 г.

Ուշ գիշեր է, ու ես` անքուն


Ուշ գիշեր է, ու ես` անքուն,
Ու ես` նորից քեզնից բաժան: 
Ժամացույցն է ինձ հետ տնքում, 
Վայրկյանները թվում են ժամ: 
Թվում է, թե անտես մի ձեռք,
Ծանր, ինչպես ձուլված կապար,
Սրտի՛ս, սրտի՛ս, սրտի՛ս իջել 
Ու ճմլում է անգութաբար:

Комментариев нет:

 Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...