четверг, 12 апреля 2012 г.

ԻՄ ԵՐԳԵՐԻՆ




Մարդոց երկրում անտարբեր, 
Ցուրտ աշխարհում, արդյոք ո՞վ 
Կընդունե ձեզ գգվանքով, 
Իմ երազնե՛ր, իմ երգե՛ր...
Այս օրերում ապական, 
Կյանքի անարգ խնջույքում — 
Ո՞վ կըգգվե կուսական 
Ձեր թախիծը իր հոգում։
Ո՞վ վշտաբեկ ու տրտում 
Կարձագանքե ձեր խոսքին,— 
Ձեր նվագը ցավագին 
Ո՞վ կըպահե իր սրտում...
Ո՞ւմ համար եք դուք հնչում, 
Մեղեդիներ սգավոր,— 
Արդյոք ո՞վ կա հեռավոր, 
Որ ձեր ցավով է տանջվում....

Комментариев нет:

 Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...