Հանդիպում

Նուրբ ըստվերները փռվում են քնքուշ, 
Կապույտ խավարն է երկինքը պատում.— 
Անուշ վարդերից մնաց միայն փուշ 
Եվ ցնորքներից՝ վիշտ ու վհատում...

Ու մենք ուզեցինք դարձյալ հանդիպել,
Ահա — մեր հոգում խավար է և մահ, 
էլ ի՞նչ երազի պատրանքով խաբվել 
Եվ ի՞նչ խոսքերով զրուցել հիմա...

Քո արցունքները թափվում են ահա, 
Եվ դառն է լացըդ հուսահատական,— 
Քեզ ի՞նչ խոսքերով սփոփեմ հիմա, 
Ի՞նչ արցունքներով հիմա հեկեկամ...