Ես չեմ ուզում քեզ հանդիպել,
Քեզ չեմ ուզում տեսնել անգամ,
Շտապում եմ ճամփաս թեքել,
Երբ իմ դեմ ես ելնում հանկարծ:
Ես ուզում եմ, իմ անձկալի
Իմ աչքի դեմ, իմ խորքերում
Ձմեռային այն գիշերում:
Այնպես սիրող,այնպես նկուն
Աչքերիդ մեջ` կապույտ ու շող
Ու փաթիլի նման քնքուշ
Ու կրակի նման այրվող:
Երբ հալվում էր մի ողջ ձմեռ
Տաք շշունջից քո շուրթերի
Այս լուսնի տակ չասված խոսքեր
Անկրկնելի, անկրկնելի:
Երբ թվում էր` կարող էիր
Մոռանալ քեզ, անուն ու փառք,
Աշխարհը մեծ, աշխարհն անծիր
Փռել փոքրիկ իմ ոտքի տակ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий