Ես ոչ կարող եմ վեր կենալ, ոչ քնել եմ կարող…
Եվ անցնում է գիշերն այդպես, և բացվում է օրը,
Բոլորն ասում են. «Գարուն է»… Բայց առանց հոգնելու
Թափվում է անձրևը:- Իսկ ես
Նայում եմ թախիծով` ինչպես է այն գալիս…

* * *
Իմ հայացքը չի հագենում,
Իսկ լուսինը սարի ետևն է ուզում թաքնվել…
Օ լեռնակատարներ,
Երկնակամարը բաց արեք,
Որպեսզի նա նորից երկնքում երևա:

Արիվարա Նարիքիրա