Սպասեցի քեզ, իմ լավ,
Սպասեցի քեզ այնքան,
Մինչև լուսինը ելավ-
Մեր հին սիրո հին վկան:
Օրորում էր աստղերում
Բարդին կատարը իր սուր,
- Չի գա,- խշշում էր առուն,
Հովը շրշում էր- իզու՜ր...
Ու ես նստել էի լուռ,
Տխուր նստել մի քարի,
Իմ կարոտն էր օրորում
Մի հինավուրց չինարի:
Սպասեցի քեզ այգում,
Սպասեցի քեզ այնքան...
...Առվի զուլալ ջրերում
Փշրվել էր լուսնկան:
Վ.Դ.1944թ
Սպասեցի քեզ այնքան,
Մինչև լուսինը ելավ-
Մեր հին սիրո հին վկան:
Օրորում էր աստղերում
Բարդին կատարը իր սուր,
- Չի գա,- խշշում էր առուն,
Հովը շրշում էր- իզու՜ր...
Ու ես նստել էի լուռ,
Տխուր նստել մի քարի,
Իմ կարոտն էր օրորում
Մի հինավուրց չինարի:
Սպասեցի քեզ այգում,
Սպասեցի քեզ այնքան...
...Առվի զուլալ ջրերում
Փշրվել էր լուսնկան:
Վ.Դ.1944թ
Комментариев нет:
Отправить комментарий