понедельник, 26 августа 2013 г.

Դու կհեռանաս,


Դու կհեռանաս, ու թղթերիս մեջ
Երգեր կմնան տխուր ու ցավոտ,
Երգեր` կարոտի արցունքների պես,
Ու երգեր, որպես տրտմության աղոթք:

Գուցե փառք բերեն այդ երգերը ինձ,
Սակայն առանց քեզ ինչպես այն կրեմ,
Փառքի ծիրանին ինձ պետք է, հոգիս,
Որ ես քնքշորեն ոտքիդ տակ փռեմ..


ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱՆ

Комментариев нет:

 Քո նորականաչ գարուն հայացքում Այնքան Ծաղկոտ ես... Ու այնքա՜ն այնքան լույս արևոտ ես։ Ձյունաշերտ հոգուս դաշտերին իջած` Վաղորդյան մի բույլ գ...